Bij een Filosofisch/Socratisch Gesprek zitten we idealiter in een kring. In het midden van de kring zetten we een lege stoel. Deze heeft een symbolische betekenis.

​

De lege stoel staat symbool voor het vrije, onafhankelijke denken dat centraal staat in een Filosofisch/Socratisch gesprek. Het is als het ware een plek voor het gezamenlijke zoeken naar inzicht. We blijven bescheiden. Niemand bezit de waarheid; de lege stoel herinnert eraan dat we samen op zoek zijn, met een open houding.

​

De stoel vertegenwoordigt het gesprek of de kwestie die onderzocht wordt – los van iemands persoonlijke mening of ego. Het idee is dat deelnemers zich niet vastklampen aan hun eigen standpunt, maar zich richten op het onderwerp dat tussen hen in ligt. 

Deelnemers aan het gesprek kunnen (figuurlijk of letterlijk) naar de stoel wijzen als ze een gedachte toevoegen aan het collectieve onderzoek.

​

Het fungeert als neutraal "aanspreekpunt" voor argumenten, alsof de waarheid zelf ter discussie staat. 

 

De methode is geïnspireerd op Socrates’ idee dat echte wijsheid begint met erkennen dat je niet alles weet. De lege stoel verankert dat principe in de gespreksstructuur.